Nieuwe indrukken

We hebben er ondertussen al een weekje stage opzitten en we zijn ook al gewisseld van dienst.
Deze diensten (Female en Men's ward) verschillen al heel veel van elkaar maar het contrast met België is toch nog het grootst. Zo staan we met gemiddeld 15 studenten op dienst tijdens eenzelfde shift.
Door het grote aantal studenten is er voor ons ook al veel minder te doen, bijvoorbeeld de medicatie uitdelen. Ook heeft elke patiënt een guardian (familielid) bij die zorgt voor het eten en de hygiënische verzorging (dus bezoekuren kennen ze hier niet).

De Kameroense definitie van steriliteit is helemaal anders dan die van België. Ze doen hier wel hun best maar het ontbreekt hen ook aan de middelen.
Zo zijn ze ook enorm fier als ze onze blauwe niet-steriele handschoenen mogen aandoen, ze behandelen deze zelfs als steriel.
Zo was er vrijdag een patiënt die een lumbale punctie moest krijgen. Dit werd tot onze grote verwondering door de verpleegkundige uitgevoerd zonder het bijzijn van een dokter.

Wat ons ook al is opgevallen is dat de verpleegkundigen hier wel nog kleedjes mogen dragen. De meesten dragen ook een pruik met daar bovenop dan een verpleeghoedje. Wij vallen dus nog meer op met ons broekpak :)

Zaterdag was het de verjaardag van Maarten, student geneeskunde. Hiervoor kwamen er nog 2 andere studenten-geneeskunde van Njinikom af, Diede en Laura.
Met hen hebben we enkele mooie wandelingen gemaakt waaronder een naar de watervallen. Deze stonden tamelijk droog doordat het nog droog seizoen is dus in het regenseizoen gaan we zeker nog eens terug.
Voor zijn verjaardag werd er door de zusters pizza gemaakt waar wij ook een stukje van kregen en dat smaakte!!!
Nadien zijn we met ons 10en in 1 taxi gekropen op weg naar Kumbo voor een avondje uit.
Dit was in de plaatselijke nachtclub waar we ons eens goed hebben laten gaan. Wat heel grappig was, is dat die club vol met spiegels hing. De mensen kunnen hier gerust op hun eentje uitgaan want ze hebben telkens hun spiegelbeeld om mee te dansen.

Nu onze batterijen weer volop zijn opgeladen, kunnen we weer starten met onze stage.
Al zingend en biddend begonnen we onze dag.
Sofie en Femke hebben vandaag ook al operaties bijgewoond.
Zo werd er bij een vrouwelijke patiënt een head mass excision uitgevoerd. Zij had een tumor aan haar hoofd, maar zo een grote tumoren komen zelden voor in België. De tumor zelf werd vrij snel verwijderd maar omdat dit zo een grote opening naliet, was het amper mogelijk om de hoofdhuid terug dicht te naaien.
Er bleef toch nog een opening over van ongeveer 2 cm. Wij hopen dat deze patiënt hier niet teveel complicaties door zal krijgen en een steriele wondzorg krijgt op de surgical ward.
We vonden het een heel aangename ervaring en hopen hier binnenkort nog eens te staan. An en Ester gaan vrijdag operaties bijwonen.

P.s.: Als jullie ons een sms sturen, stuur dan naar ons Belgisch nummer. Dit is veel goedkoper voor jullie :) 

Eerste dagen in Shisong

 Maandag startte onze stage in het Sint-Elisabeth hospital van Shisong.
An en Ester staan deze week op de men's ward (mannenafdeling) en Sofie en Femke staan op de vrouwenafdeling. Volgende week switchen we.
We waren heel zenuwachtig voor onze eerste stagedag omdat we niet goed wisten wat we konden verwachten. Wij zijn de eerste verpleegkundigen van België die hier stage komen lopen waardoor we nog geen ervaringen van anderen wisten.

's Middags kunnen we steeds in de kantine eten. Een maaltijd voor ons vier kost hier slechts €1-€2. Veel variatie is er echter niet aanwezig.

Wat ons al direct opviel is dat alles hier nog manueel verloopt. Ze hebben geen computer dus ze schrijven alles van de +- 40 patiënten op in verschillende boekjes. Er is maar 1 manuele bloeddrukmeter aanwezig en om de pols te meten hebben we zeker een klokje nodig, wat we allen vergeten zijn :D
We moeten ook nog wennen aan het Engels met hun Afrikaans accent. Ze mompelen hier wat het nog moeilijker maakt om hen te verstaan. Ze praten onderling ook in het plaatselijke dialect Pidgin, wat voor ons totaal onverstaanbaar is.


Dinsdag was er een public holiday, the youth day. Dit was een festiviteit dat doorging in Tobin, een paar dorpjes verder van hier. Hierdoor namen we de brommer aangezien de meeste taxi's volzet waren.
Ze hadden ons al gewaarschuwd voor de gevaarlijke rijstijl van de chauffeurs.
Desondanks vonden we de rit toch aangenaam hoewel ons hartje toch even stilstond als we weer eens slipten.

Eens aangekomen in Tobin, zagen we meteen de gezellige marktjes waar je allerlei plaatselijke specialiteiten kon kopen.
Na 3uur wachten begon de mars. We mochten plaats nemen op de eretribune. Van hieruit konden we alles goed zien inclusief de kleine schattige kindjes die mee paradeerden in hun uniformpje.

P.S.: Het internet is niet aan de snelle kant dus het kan even duren voor jullie weer iets van ons horen.

See you!

An, Ester, Sofie en Femke

Aangekomen in Shisong

Na een lange en vermoeiende vlucht kwamen we aan in het snikhete Douala.
In ons hotel maakten we kennis met de studenten vroedkunde, Laurien en Mirthe.
Veel tijd om te bekomen hadden we niet. 's Ochtends kwamen de zusters ons immers al halen voor onze helse rit naar Shisong, over verharde en onverharde wegen.
Onderweg kocht de lieve zuster verse ananas, bananen en brood voor ons, wat we zeker konden gebruiken tijdens deze 7 uren durende rit.

Eenmaal aangekomen in Shisong stond onze lunch al klaar, kip met aardappelen en fruitsla.
De matron - Zuster Ruphina - kwam ons ook begroeten en regelde voor ons het avondmaal.
Nadien kregen we ons eigen huisje toegewezen met elk onze living, badkamer en slaapkamer.
De bevolking heette ons welkom, iedereen zegt altijd hallo en vraagt hoe het met ons gaat. Wat toch een heel groot verschil is met België.
Onze huisjes bevinden zich tussen de huisjes van de plaatselijke studenten (verpleegkunde, secundaire scholieren).


De volgende ochtend kregen we een rondleiding door het ziekenhuis van Mister Martin.
Er zijn verschillende afdelingen zoals the surgical ward 1 en 2, de mannen - en vrouwenafdeling, de pediatrie (tot 12jaar), gynaecologie, oogkliniek, tandarts, operatiekwartier (theatre), HIV-centrum, P.H.C. (primary health care), hun trots het cardiaal centrum...
Het zal nog een tijdje duren voor we onze weg hierin vinden maar we kijken al uit naar maandag, de start van onze stage.

Hierna hebben de zusters ons naar Kumbo gebracht zodat we onze inkopen konden doen. In de plaatselijke supermarkt konden we Pringles, la vache qui rit, nutella.... vinden.
Alles werd met de hand opgeschreven en werd berekend met een discount van de zusters. Maar alles ging op het Afrikaanse tempo.
Na onze inkopen hebben we voor de eerste maal gekookt met gasvuur. Onze eerste maaltijd was pasta met tomatensaus en groentjes. Aangezien vlees hier niet gemakkelijk te verkrijgen is, zullen we de volgende maanden praktisch vegetariër worden. Tot grote spijt van Ester, Sofie en Femke.

Onze eerste kennismaking met de schoolmeisjes, die hier iets verder op wonen, was overweldigend. Ze zijn heel spontaan, lachen veel en omhelzen graag. Ze hebben ons een bijnaam "spicy achanti" gegeven, wat volgens hen staat voor tenderness, beauty en kindness.

We kijken uit naar morgen, onze eerste stagedag en we houden jullie op de hoogte, tot snel !

Zonnige groetjes,
Ester, An, Sofie en Femke