Dagtrippers

Het regenseizoen is al een kleine maand gestart maar toch begrijpen we het nog niet helemaal, zeker niet na dit weekend. Het voelde aan alsof er een hittegolf was neergedaald over Shisong. Het is zeker 35 graden geweest zonder een fris windje.

De studenten vertelden ons dat er zaterdagnamiddag een competitie was tussen de studenten van Shisong en van BBH. Ze speelden voetbal, handbal, basketbal,… tegen elkaar.
We zijn gaan supporteren maar helaas heeft het niet goed geholpen, want we zijn verloren.

In de loop van de week hadden we stofjes binnengebracht bij Mary-Ann. Een meisje dat we hebben leren kennen in de Nite Klob. Zaterdag mochten we onze kledij gaan passen en we waren enorm benieuwd!

Dit ging niet van een leien dakje want ze had ons duidelijk wat magerder ingeschat dan we werkelijk zijn. Een mooi compliment natuurlijk maar helaas kunnen we niet elke morgen een halfuur vroeger opstaan om onze rokjes aan te krijgen.
We waren wat aan de late kant in Mbve (17uur) en het was ons al opgevallen dat er al vele winkeltjes gesloten waren. Wanneer we richting uitgang liepen merkten we op dat deze gesloten was. Gelukkig wisten we nog een andere uitgang zijn maar ook bij deze hadden we niet veel geluk want deze was ook ‘Finished’.
Daar zaten we dan vast, 6 blanken in Kumbo. We waren al aan het brainstormen wie er eerst over de poort zou kruipen en ons nadien zou komen bevrijden.
Gelukkig waren we niet de enigen die als ratten in een val gevangen zaten en kwam de plaatselijke bevolking ons helpen. Ze vertelden ons dat we moesten wachten tot als er iemand de poort kwam opendoen. Na een halfuurtje gebeurde dit dan gelukkig ook.

Zondag waren we uitgenodigd op de brunch van de Duitsers. Het was hun laatste dagje in Shisong en dit wouden ze samen met ons afsluiten. Als afscheidscadeautje hebben we hen enkele fruitella’s gegeven. Dit kenden ze blijkbaar niet in Duitsland maar ze vonden het wel heel lekker.

Na onze maagjes goed gevuld te hebben waren we klaar voor onze dagtrip. Om 13 uur werden we opgehaald door de taxi om naar ‘the cave’ te gaan. Maar natuurlijk zitten we in Afrika en moeten we bij alles minstens een uur bijtellen.
In de taxi was het abnormaal warm. Met ons zweet hadden we al een vijvertje gecreëerd, waar de driver makkelijk wat visjes in kon behouden.
Het was dan ook een hele opluchting toen hij moest stoppen omwille van een lekke band. Dit was spijtig genoeg op 5 minuten alweer in orde en zetten we onze woestijnentocht voort.
Eenmaal we waren aangekomen zagen we Julius, onze gids, staan met een uil in zijn hand. Deze was neergeschoten en ging het helaas niet overleven. 

Onderweg naar the cave vertelde Julius dat hij iedere dag om 4 uur ’s morgens te voet thuis vertrekt om rond 7 uur in het ziekenhuis aan te komen. Wij moeten maar om 5 voor 7 vertrekken om op tijd op onze dienst toe te komen, een heuse luxe in vergelijking met Julius.

Hij vond het heel fijn om ons voor te stellen aan zijn familie. We werden ook direct uitgenodigd in zijn huis en dat van zijn broer waar we appels te eten kregen.
Hij is heel fier op zijn land, hij wil de schoonheid laten zien aan de toeristen en vindt het heel spijtig dat Kameroen nog geen toeristische trekpleister is.

Hij liet ons de grot zien en een mooie waterval. De grot was een bidplaats en tevens een schuilplaats tijdens de wereldoorlog.
Nadien wandelden we tot de top van een berg waar we een heel mooi panorama konden bewonderen. De weg hiernaartoe was niet vanzelfsprekend, het leek wel een heuse jungle-tocht… We moesten onder en over bomen klimmen en schoven regelmatig uit met de nodige blauwe plekken en schaafwonden als gevolg. Het is wel duidelijk dat er voor toeristen nog niet  veel voorzien is. Onze tocht zette verder koers naar ons vertrouwde plekje, de ‘Carribean Spot’, op de Antennen berg. Hier dronken we iets en aten we vleesjes en gebakken banaan. Een mooie afsluiter van een ‘rustige’ zondag.

In ons dagboek merkten we op dat we vandaag (donderdag 27 maart) al in de helft van ons verblijf in Kameroen zitten. Die 99 dagen gaan sneller voorbij dan we hadden gedacht. We genieten er van en we zijn nog steeds heel blij dat we dit avontuur zijn aangegaan.

Greetz from Shisong !