Na al 8 weken non-stop stage te hebben gelopen, besloten we
dat het tijd was om even op adem te komen en ook voor ons een kleine vakantie
in te lassen. We trakteerden onszelf op een weekendje Njinikom. Hier verblijven
nog 5 andere studenten uit België (3 studenten vroedkunde Rosa, Louisa en Marie
en 2 studenten verpleegkunde Katrien en Marlies) die we een bezoekje brachten.
Eenmaal daar aangekomen, werden we door een zuster getrakteerd
op een lekker ontbijtje. Na een rondleiding door het ziekenhuis merkten we op
dat het ziekenhuis van Njinikom heel wat kleiner is dan dat van Shisong. Katrien
en Marlies lopen stage op 2 verschillende afdelingen, terwijl wij er in Shisong
op 5 gaan hebben gestaan.
Het viel ons ook op dat Njinikom wel een veel mooiere natuur heeft. Het is er veel groener maar er is wel minder te doen. Zo moeten zij meestal twee en een half uur rijden naar Bamenda voor hun inkopen, terwijl wij maar 15 minuutjes op een brommer moeten zitten. Lang leve Shisong!
Het viel ons ook op dat Njinikom wel een veel mooiere natuur heeft. Het is er veel groener maar er is wel minder te doen. Zo moeten zij meestal twee en een half uur rijden naar Bamenda voor hun inkopen, terwijl wij maar 15 minuutjes op een brommer moeten zitten. Lang leve Shisong!
Orthopedische afwijking, O-beentjes |
Voor we naar het huisje van de studenten gingen, maakten we
nog een tussenstop in het weeshuis. Meisjes en kleine kindjes is en blijft een
magische combinatie!
Toen we in hun huisje aankwamen toonden ze ons de verschillende kamers en
besloten we om met ons 5 in één kamer te slapen. Hun huisje is echt een klein
fon’s palace met een grote living, een keuken (waar ze binnen kunnen afwassen
in tegenstelling tot Shisong), een wasplaats, 2 badkamers (helaas met enkel
koud water) en een veranda met een heel mooi uitzicht.
Spijtig genoeg kunnen de Njinikommers nooit eens naar Emmanuella maar ze hebben een waardige tegenstander. Zij hebben een kokkin die 2 maal per week voor hen komt koken. Wij wouden haar kookkunsten ook wel eens uitproberen en we hadden geluk. ’s Middags maakte ze Ndole met plantains en fried potatoes voor ons en ’s avonds had ze een soort samosa voorzien.
Spijtig genoeg kunnen de Njinikommers nooit eens naar Emmanuella maar ze hebben een waardige tegenstander. Zij hebben een kokkin die 2 maal per week voor hen komt koken. Wij wouden haar kookkunsten ook wel eens uitproberen en we hadden geluk. ’s Middags maakte ze Ndole met plantains en fried potatoes voor ons en ’s avonds had ze een soort samosa voorzien.
Ndole met plantains en fried potatoes |
Na onze buikjes rond te hebben gegeten, gingen we nog iets
drinken met de hele groep en wat lokale studenten. Het was een verrassing waar
we naartoe gingen, zelfs de studenten van Njinikom waren er nog nooit geweest.
We konden niet met ons 13 in een taxi dus splitsten we ons op. Na 3 kwartier
was de taxi nog altijd niet terug van de eerste lading tot we een sms’je kregen
dat ze platte band hadden en stil stonden in de brousse. Gelukkig werd het
probleem snel opgelost en werden we snel weer verenigd.
Er wachtte ons echter een grote verrassing, want het cafeetje dat we voor ogen
hadden was een night-club. Gezien onze laatste ervaring hiermee niet zo
schitterend was, stonden we niet te springen om het Kameroense nachtleven
verder te verkennen.
Het was duidelijk dat we hier niet waren op voorbereid aangezien we allemaal slippers aanhadden en Femke weer een camera meehad. Het was er gelukkig niet zo druk en we hebben ons nog goed geamuseerd.
Het was duidelijk dat we hier niet waren op voorbereid aangezien we allemaal slippers aanhadden en Femke weer een camera meehad. Het was er gelukkig niet zo druk en we hebben ons nog goed geamuseerd.
De volgende dag waren de Shisong-girls al vroeg wakker, dit
in tegenstelling tot de Njinikom-meisjes.
We wisten dat er die dag een wekelijkse markt was, dus gingen we hier op zoek naar een ontbijt. De markt was niet te vergelijken met de markt van Mbve. Wij hebben meer kraampjes met groenten en fruit terwijl het in Njinikom eerder een kleren- en schoenenmarkt is.
We wisten dat er die dag een wekelijkse markt was, dus gingen we hier op zoek naar een ontbijt. De markt was niet te vergelijken met de markt van Mbve. Wij hebben meer kraampjes met groenten en fruit terwijl het in Njinikom eerder een kleren- en schoenenmarkt is.
Toen we terugkwamen, waren Rosa en Marie al wakker en het
was een stralende en verschrikkelijk warme dag. We hebben buiten van het
zonnetje kunnen genieten en voor het eerst in 2 maanden Kameroen hebben we
kunnen chillen in de zon.
Dit hielden we echter niet lang vol en, echte dagtrippers dat we zijn, wouden we Njinikom verkennen. Normaal gezien zouden we Mount Boya beklimmen maar daarvoor was het te warm.
Dus we planden een begeleide uitstap naar de waterval. Die ging echter niet van een leien dakje. Het was een hele steile weg en we gingen een weddenschap aan ‘Wie valt er het eerste?’ en spijtig genoeg heeft Ester deze gewonnen.
Dit hielden we echter niet lang vol en, echte dagtrippers dat we zijn, wouden we Njinikom verkennen. Normaal gezien zouden we Mount Boya beklimmen maar daarvoor was het te warm.
Dus we planden een begeleide uitstap naar de waterval. Die ging echter niet van een leien dakje. Het was een hele steile weg en we gingen een weddenschap aan ‘Wie valt er het eerste?’ en spijtig genoeg heeft Ester deze gewonnen.
Toen we bij de waterval aankwamen, werden we toch een beetje jaloers op Njinikom. De waterval was echt prachtig. We hadden beter onze bikini meegenomen zodat we erin konden zwemmen.
Dit was voor de gids geen reden om dit niet te doen. Hij ging gewoon met zijn kleren erin. Hij was echter een klein detail vergeten… Hij kon niet zwemmen. Gelukkig hadden we redder Marlies mee die snel besliste om hem uit de nood te helpen. Onze gids had het een beetje gehad voor vandaag en besloot om snel terug te keren.
Na een lange vermoeiende tocht terug en 10 verfrissende koude douches later, konden
we dankzij de wentelteefjes terug op krachten komen.
We sloten de avond af door een filmpje mee te pikken. Een mooie afsluiter van een leuk weekendje in Njinikom. ’s Nachts waren we heel blij dat we met 5 op een kamer lagen aangezien dat ons raam kapot was en er regelmatig ingebroken wordt in Njinikom. Gelukkig kunnen wij met 5 ons mannetje staan maar was dit niet nodig aangezien we geen ongewenst bezoek hebben gehad.
De studenten van Njinikom komen binnen 2 weken Shisong verkennen. We hebben al een drukke planning voorzien en hopen dat ze stiekem jaloers gaan zijn dat ze niet in Shisong zitten.
We sloten de avond af door een filmpje mee te pikken. Een mooie afsluiter van een leuk weekendje in Njinikom. ’s Nachts waren we heel blij dat we met 5 op een kamer lagen aangezien dat ons raam kapot was en er regelmatig ingebroken wordt in Njinikom. Gelukkig kunnen wij met 5 ons mannetje staan maar was dit niet nodig aangezien we geen ongewenst bezoek hebben gehad.
De studenten van Njinikom komen binnen 2 weken Shisong verkennen. We hebben al een drukke planning voorzien en hopen dat ze stiekem jaloers gaan zijn dat ze niet in Shisong zitten.
Onze trip was nog niet volledig afgelopen. De volgende dag kwam
onze driver, Richard, ons om 8 uur ophalen om richting Bafut te vertrekken.
Hier bezochten we het fon’s palace. Deze fon had wel maar 48 vrouwen. Hiermee
kan hij de fon van Oku niet kloppen maar hij verdient wel extra punten met zijn
paleis. Deze was echt veel mooier. We kregen ook een rondleiding door het museum
en onze gids gaf ons de nodige uitleg. Hij vertelde dat het verboden is om in
Bafut olifanten of pittons en dergelijke te doden aangezien het een fon zou
kunnen zijn dat zich getransformeerd heeft.
Onze trip zette verder koers naar Bamenda waar we ons eens
hebben laten gaan. We deden er inkopen, kochten stofjes, beeldjes en brachten
een bezoek aan de heerlijke bakkerij.
Kortom een shopdagje zoals je in België op de Meir zou doen.
Voor we terug richting Shisong vertrokken, trakteerden we ons nog op een ijsje.
Kortom een shopdagje zoals je in België op de Meir zou doen.
Voor we terug richting Shisong vertrokken, trakteerden we ons nog op een ijsje.
Ons weekendje heeft ons echt deugd gedaan, maar nergens
beter dan thuis (momenteel in Shisong). Onze batterijen zijn weer opgeladen
voor de komende 3 laatste stageweken.
An en Ester hebben deze week nachten op de surgical 2 en hebben net hun eerste nacht goed afgerond. Het is ook de laatste week dat de lokale studenten hier nog zijn. Zij hebben volgende week paasvakantie en komen terug wanneer wij eindigen met stage en beginnen aan onze rondreis. We gaan hen missen. Shisong zal heel wat leger zijn maar dit is wel goed nieuws voor Laurien en Mirte die hierdoor hopelijk wat meer bevallingen op hun lijstje kunnen noteren.
Vele groetjes,
De Shisong Crew
De Shisong Crew
Geen opmerkingen:
Een reactie posten