We konden Kameroen eindelijk nog een beetje verder verkennen en dit begon in Buea.
Onze rondtrip begon meteen met 3 dagen Mount Cameroon te beklimmen. De hoogste berg van West- en centraal Afrika van 4095m hoog en dat hebben we geweten.
Toen we dinsdagmorgen aankwamen bij het eco-tourism office om alles te regelen, werden we verrast met de boodschap dat we binnen enkele uren al aan de klim mochten beginnen.
Met het gedacht er sneller vanaf te zijn, stemden we allemaal hiermee in.
We begonnen diezelfde dag nog vol goede moed, en na een bezoek aan de supermarkt waar we 35 stokbroden hadden gekocht, aan de beklimming.
We kregen elk ook een porter die onze trekkersrugzak droeg... Op hun hoofd. We hebben al veel gekke dingen gezien maar dit sloeg toch alles.
 |
Rond 17uur bereikten we onze 'slaapplaats' na 10 kilometer te hebben gestegen door woud en savanne.Toen waren we al doodmoe maar gelukkig verzachtte het mooi uitzicht wat de pijn.
We waren heel blij dat we maar 2 tenten hadden gehuurd zodat we het toch wat warmer hadden bij het slapengaan.
De volgende dag hadden we toch allemaal wat last van spierpijn maar we deden dapper door. Het werd alleen maar kouder naarmate we de top naderden. Zelfs ons haar was bevroren.
Maar we hebben de top bereikt! Waar we ondertussen wel heel fier op zijn!
Lang zijn we er niet kunnen blijven staan en dus daalden we snel terug naar beneden. De afdaling ging niet van een leien dakje. We zijn heel veel uitgeschoven en gevallen en de daling was een heuse marteling voor onze spieren.
De vermoeidheid begon ook wat toe te slaan en op de koop toe begon het te regenen en dit gedurende 2 uur. Toen kregen een aantal mensen toch wel een dipje maar de vreugde was des te groter toen de zon weer begon te schijnen en we door een heel mooi lava-landschap wandelden.
Onze 2de dag zat er bijna op toen we aan onze laatste slaapplaats in de savanne aankwamen. Hier was het dan weer ontzettend warm. Wat wel heel goed uitkwam aangezien al onze kleren doorweekt waren.
Onze laatste dag op de berg brak aan. We waren alle 6 kapot. Onze benen wouden niet meer mee, we waren heel moe en die laatste 12 km naar de voet van de berg waren er teveel aan.
We wandelden wel door een prachtig landschap van de savanne. Moesten we nog een olifant gespot hebben, zou ons Afrika-gevoel compleet zijn geweest.
Spijtig genoeg was dit maar een heel kort stukje en begon nadien het regenwoud. Of liever de hel.
We hebben hier echt afgezien. We waren allemaal op, we konden niet meer en we moesten ons echt vooruit sleuren. We zijn heel vaak gevallen, hebben er veel gevloekt, er zijn vele traantjes gevloeid, kortom een hele emotionele trip.
We waren dan ook heel blij als een porter opeens zei dat het nog maar 5 minuten stappen was. Onze moraal werd hierdoor wat meer opgekrikt.
Achteraf gezien zijn het de 3 emotioneelste dagen geweest van heel ons Kameroen-avontuur. We hebben er gelachen, geweend, kwaad geweest, moe,... Maar we hebben elkaar gesteund en we zijn er trots op dat we deze berg overwonnen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten